Hala Gąsienicowa i Czarny Staw Gąsienicowy zimą

Po wypadzie na Grześ oraz Rakoń czułam się na tyle zmęczona, że postanowiłam odpuścić kolejny dzień i nieco odpocząć, zwłaszcza że pogoda nie zapowiadała się najlepiej (pewnie gdyby był warun, to mimo zmęczenia i obolałych nóg, nawet bym się nie zastanawiała, czy gdzieś pójść).

Marcin z poznanym wcześniej Grześkiem umówił się na jaskinie w Dolinie Kościeliskiej. Ja dzień spędziłam głównie w SPA. Wieczorem spotkaliśmy się wszyscy wspólnie na nieco mocniejszej integracji. Tańce do rana, góralski bimber. Efekt?

Jest 10:00, budzimy się u Marcina z kacem stulecia. Nie za wiele już się da zrobić, ale dzień piękny. Gdzieś trzeba iść.

-Chodźmy chociaż nad Czarny Staw Gąsienicowy – proponuję.

-Jak zbierzemy się w pół godziny, to jest spora szansa – odpowiada Marcin.

Mija więc pół godziny, a my, choć wpółżywi, meldujemy się na pobliskim przystanku, skąd po chwili zgarnia nas bus do Kuźnic.

Spis Treści

Dolina Jaworzynka zimą

Bus zabiera nas pod dolną stację kolejki na Kasprowy Wierch. My udajemy się w lewo, w stronę rozejścia szlaków prowadzących na Przełęcz między Kopami i wybieramy żółty szlak przez Dolinę Jaworzynki.

Jest jeszcze druga opcja, by dotrzeć na Przełęcz – niebieskim szlakiem przez Boczań. Czasowo wygląda podobnie, jednak szlak niebieski jest nieco dłuższy i dość równomiernie wznosi się do góry. Szczerze mówiąc, to go wręcz nie znoszę. Co prawda nie tak bardzo, jak asfaltówki do Morskiego Oka, ale mimo wszystko unikam go, jak tylko mogę.

W przypadku Doliny Jaworzynki idziemy najpierw przez długi czas dnem doliny i wznosząc się łagodnie do góry szybko docieramy na skraj Polany Jaworzynka.

Polana ta rozciąga się na długość niemal kilometra i jest pozostałością po dawnej hali pasterskiej. Znajduje się na niej kilka nieużywanych już szałasów. Jako ciekawostkę można dodać fakt, iż polana była miejscem powstania pierwszej w Polsce skoczni narciarskiej.

Za polaną szlak odbija wyraźnie w prawo, gdzie zaczyna się dość strome podejście. Można się zmęczyć, jednak mi tego dnia idzie się bardzo dobrze, choć w głowie jeszcze szumią resztki %%. Po drodze mija się trzy punkty widokowe, dlatego ja dzielę ten fragment zawsze na 4 części, dzięki którym ten stromy odcinek mija mi zawsze wyjątkowo szybko.

Widok z pierwszego widokowego miejsca – tutaj szlak skręca wyraźnie w lewo, z powrotem w las, by po krótkim czasie wyprowadzić na kolejny punkt widokowy

Widok na Giewont z trzeciego punktu widokowego – stąd na przełęcz już nie jest daleko

Hala Gąsienicowa w zimie

Na Przełęczy między Kopami szlak żółty, który kończy się w tym miejscu łączy się ze szlakiem niebieskim idącym przez Boczań. Docieramy tam w nieco ponad godzinę.

Widok z Przełęczy między Kopami. W oddali Babia Góra

Dalszy odcinek jest już łatwiejszy, podchodzimy najpierw stosunkowo płaskim terenem Królowej Równi, który po niedługim czasie wyprowadza nas nieco stromym zejściem na Halę Gąsienicową – moim zdaniem najpiękniejszego i najbardziej malowniczego miejsca w całych Tatrach. Drewniany budynek Betlejemki idealnie komponuje się z widokiem na masywną Świnicę, czy strzelisty Kościelec. A kiedy nie ma tutaj tłumów, jak często latem bywa, jest tak pięknie, bajkowo! Po prostu kocham to miejsce!

Absolutnie najbardziej malowniczy widok w całych Tatrach

Czarny Staw Gąsienicowy zimą

Na Hali Gąsienicowej szlak niebieski rozdziela się na dwa warianty – my wybieramy pierwszy, który odbija w prawo i omijając schronisko prowadzi bezpośrednio nad Czarny Staw Gąsienicowy. Wariant drugi prowadzi przez chwilę w dół prosto do schroniska.

Idziemy chwilę przez las, po czym wychodzimy na otwartą przestrzeń. Szlak pnie się bardzo łagodnie do góry, momentami wręcz zupełnie płasko zboczem Małego Kościelca. Fragment ten jest dość mocno narażony na zejście lawin, stąd przy wyższym zagrożeniu lawinowym powinno się wybierać zimowy wariant prowadzący nieco niżej, przy Kamieniu Karłowicza.

Łagodnym fragmentem szlaku idziemy przez około 20 min aż do progu Czarnego Stawu. Tam mamy do pokonania umiarkowanie strome i nieco śliskie podejście, które jednak jest dość krótkie – po nieco ponad 5 min wychodzimy na próg, skąd możemy już w pełni podziwiać piękną panoramę otoczenia Doliny Czarnej Gąsienicowej.

Widok na masyw Żółtej Turni, Granaty oraz Kozi Wierch

Widok na Orlą Perć i Kościelec nigdy mi się nie znudzi

Powtarzam się już, ale piękne jest to miejsce. Najchętniej rozsiadłabym się tu wygodnie i przez jakiś czas grzała w promieniach zimowego słoneczka. No niestety, wyszliśmy jednak zbyt późno, nie ma promieni słońca, za to jest szansa na kolejny już zachodzik. Trzeba się tylko pospieszyć, by wrócić na Przełęcz między Kopami.

Powrót na Halę Gąsienicową i zejście przez Boczań

Na Halę Gąsienicową wracamy tym samym wariantem, również i tym razem omijając schronisko. Nie mamy zresztą potrzeby tam zaglądać, czas ucieka, poza tym każdy z nas był już w tym miejscu co najmniej kilka razy. Z Hali Gąsienicowej czeka nas jeszcze kawałek krótkiego podejścia i po około 20 min wracamy na przełęcz i to w samą porę.

Pomimo że większość nieba przysłaniają chmury, to nad Babią Górą dzieje się magia

Zatrzymujemy się na kilka minut podziwiając spektakl, który zdecydowanie przerósł nasze oczekiwania. Jeszcze nie wiemy, że najlepsze dopiero nastąpi. Zaczynamy więc zejście przez Boczań, które mimo że jest dość widokowe, nie cieszy się moją sympatią. Tym razem jednak chcemy jak najdłużej cieszyć się widokiem płonącego nieba nad Babią, a zejście tym wariantem nam to umożliwi. W sumie, raz na jakiś czas można zrobić wyjątek, szczególnie jeśli jest powód.

Oj, zdecydowanie było warto! Wędrując przez Skupniów Upłaz widzimy, jak niebo nad Babią nabiera coraz to bardziej purpurowego odcieniu, podczas gdy słońce ustępuje miejsca mroźnej nocy. Moment. Czas zastyga w zachwycie, a rozkwita serce w obliczu majestatycznej piękności natury.

To, co się działo na niebie podczas tego zejścia, to po prostu kosmos 😍

Zejście poszło nawet sprawnie. Schodziło się dużo lepiej niż latem. Przed całkowitą ciemnością jednak się nie nie udało, w lesie przydało się własne źródło światła. W Kuźnicach jesteśmy po zmroku, choć godzina jeszcze popołudniowa i ruch całkiem spory. Grzaniec na resztki kaca wszedł jak złoto. Trochę posiedzieliśmy i kiedy zaczęło się robić zimno, poszliśmy w stronę busów, których tego dnia jeszcze było sporo i jednym z nich dostaliśmy się niemal pod naszą kwaterę.

Czarny Staw Gąsienicowy – informacje praktyczne

Czarny Staw Gąsienicowy

Czarny Staw Gąsienicowy leży w Dolinie Czarnej Gąsienicowej na 1624 m n.p.m.
Ma ponad pół kilometra długości i 51 m głębokości
Swoją nazwę wziął od koloru wody, która ze względu na cień rzucany przez okoliczne góry wydaje się być czarna
Zimą przez wiele miesięcy jest zamarznięty i to przez niego prowadzą warianty zimowe na okoliczne szczyty
Od 1881 r. jest sztucznie zarybiany pstrągami
Do 1920 r. istniał tu również niewielki bufet turystyczny
Jako ciekawostkę można dodać fakt, że z czarnego szlaku prowadzącego na Karb staw przybiera kształt serca